Η σπαραχτική κραυγή της κυρίας Παναγιώτας Νομίδου από τις φλεγόμενες Γούβες τον Αύγουστο 2021, όπως αποτυπώθηκε στη συγκλονιστική φωτογραφία του Κωνσταντίνου Τσακαλίδη κι έκανε τον γύρο του κόσμου, ήταν και κραυγή της φύσης που καιγόταν και πονούσε αβάσταχτα. Που έχανε τα παιδιά της, μικρά και μεγάλα. Την ύστατη στιγμή η φύση πέταξε στη γη τον σπόρο της, την ελπίδα της. Έξι μήνες μετά, οι μηχανισμοί αναγέννησής της και η φροντίδα των ειδικών επιστημόνων αλλά και των ανθρώπων που τη νοιάζονται, συνετέλεσαν στο να «πιάσουν» οι σπόροι και να ξαναβγούν στου «κόσμου το μπαλκόνι» τα νέα φυτά. Μικρούτσικα, τρυφερά πευκάκια, αγκιστρωμένα γερά από τη μάνα γη, φέρνουν με τη γέννησή τους ελπίδα και αισιοδοξία.
Την Παρασκευή 18/2/2022 είχα τη χαρά να συμμετέχω στην 1η Εθελοντική Δράση Αναδάσωσης στη Λίμνη Ευβοίας. Η πλαγιά πάνω από το γήπεδο και το Γυμνάσιο-Λύκειο της πανέμορφης πόλης δέχθηκε τους νεαρούς βλαστούς φυτών, όπως οι κουτσουπιές, οι κουμαριές, οι δάφνες, τα σπάρτα, τα κυπαρίσσια, τα οποία χάρισε ο Περιβαλλοντικός Οργανισμός We4all. Ήταν όλοι εκεί: εκπρόσωποι της πολιτείας που ήλεγξαν την πορεία των αντιδιαβρωτικών και αντιπλημμυρικών έργων, τα οποία είναι εξαιρετικά και προχωρούν με εντυπωσιακούς ρυθμούς, ο δήμαρχος, δασολόγοι, δασεργάτες, δημοτικοί σύμβουλοι, εθελοντές από τη Λίμνη, τις Ροβιές κι από αλλού καθώς και μαθητές από την Α’ και Β’ τάξη του Γενικού Λυκείου Λίμνης που μυήθηκαν στον εθελοντισμό και στις περιβαλλοντικές δράσεις.
Εκείνη την όμορφη ημέρα, την ηλιόλουστη, οι μαθητές θα τη θυμούνται ως μια πολύ καλή ημέρα μαθήματος. Βρέθηκαν στη φύση, στον περιβάλλοντα χώρο του τόπου τους που είχε πάνω στο σώμα του όλα τα σημάδια της καταστροφής από τις πυρκαγιές, αλλά είχε και μια ανοικτή αγκαλιά για να δεχθεί τα φυτά που θα του δώσουν νέο χρώμα και άρωμα. Έμαθαν από τους ειδικούς για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες επιλέγεται η αναδάσωση και για το πώς αυτή γίνεται, ποια φυτά επιλέχθηκαν και γιατί, κι έσκυψαν πάνω από τους ανοιγμένους λάκκους για να φυτέψουν τα νέα φυτά. Κι έμοιαζε αυτό το σκύψιμο με προσκύνημα στη γη τους και σαν παράκληση η γη να δεχθεί και να μεγαλώσει τον κάθε σπόρο, το κάθε φυτό, για να πρασινίσει ξανά η πλαγιά που μαζί με το μπλε της θάλασσας θα δώσει ξανά τον ξεχωριστό τόνο στον πίνακα της πόλης τους. Τα γέλια, και οι φωτογραφικές λήψεις έδιναν κι έπαιρναν και ήταν όλο αυτό μια νότα χαράς και αισιοδοξίας που την έχει τόσο ανάγκη ο τόπος και οι άνθρωποι.
Ζώντας από κοντά τη δράση αυτή εύχομαι να είναι πολλά τα σχολεία που θα περάσουν από τη Βόρεια Εύβοια στο πλαίσιο μιας εκδρομής ή μιας περιβαλλοντικής δράσης, η οποία θα δώσει στους μαθητές τη δυνατότητα εμβάθυνσης σε ζητήματα σημαντικά, όπως είναι η διαχείριση των οικοσυστημάτων και η εθελοντική προσφορά με στόχο την αειφορία.
Μαίρη Μπελογιάννη, υπεύθυνη των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του Διαζώματος
